Aгар сиз дори-дармонларни қабул қилиш вақтини ўтказиб юборсангиз, шифокор ёзиб берган вақтда қабул қилмасангиз даволаниш курси сиз кутган натижани бермаслиги мумкин.

Нима учун бу содир бўлишини тушунтиришнинг энг осон усули - юқумли касалликларга қарши курашда ишлатиладиган антибиотиклар мисолида айтиш мумкин Бу дорини ишлаши учун шифокор тўғри ҳисоблаши керак:

Aниқ дозаси. Aгар антибиотик жуда оз бўлса, барча патогенларни ўлдириш учун етарли бўлмайди. Aгар жуда кўп бўлса, бемор заҳарланади ёки жиддий ножўя таъсирларни бошдан кечиради. Шунинг учун препаратнинг концентрацияси шундай бўлиши керакки, у ишлаши ва келтирадиган зарари минимал бўлиши керак.

Танага киришнинг оптимал частотаси. Инсон танаси дори воситаларига бошқа бегона моддалар билан бир хил муносабатда бўлади, яъни уларни йўқ қилишга ёки организмдан чиқариб юборишга интилади. Шу сабабли, қонда антибиотикнинг концентрацияси аста-секин камаяди ва унинг самарадорлиги пасаяди. Бунга йўл қўймаслик учун янги дори дозаси аввалгиси ишламай қолганда танага кириши керак. Ҳар бир дорининг ўз вақти бор.

Даволашнинг етарли давомийлиги. Aнтибиотикнинг барча патогенларга етиб бориши учун маълум вақт ўтиши керак. Давр патоген микробларнинг турига ва улар жойлашган органга боғлиқ. Баъзи инфекцияларни бир кун ичида даволаш мумкин, баъзилари эса бир неча йил вақтни олади.

Худди шу тамойиллар нафақат антибиотикларга, балки сурункали касалликларга қарши дори-дармонларга ҳам тегишли.